Ο Αλουά Καρνιέ και ο Πέτερ Λου είπαν «δέχομαι ολόψυχα» ο ένας τον άλλον. Ο 57χρονος και ο 67χρονος ήταν από τα πρώτα ομόφυλα ζευγάρια που παντρεύτηκαν στην Ελβετία εχθές, Παρασκευή, που υιοθετήθηκε και επίσημα ο γάμος για όλους στην Ελβετία.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, σε δημοψήφισμα, σχεδόν τα δύο τρίτα των πολιτών ψήφισαν υπέρ της πρωτοβουλίας «γάμος για όλους». Έτσι, η Ελβετία έγινε μια από τις τελευταίες χώρες της δυτικής Ευρώπης που νομιμοποίησε τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

«Η τελετή ήταν πραγματικά πολύ σημαντική για εμένα, γιατί ήταν υπό προετοιμασία εδώ και 20 χρόνια», δήλωσε ο Καρνιέ, που εδώ και δεκαετίες δραστηριοποιείται στην προσπάθεια για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.

Η 46χρονη Αλίν και η 45χρονη Λορ επίσης παντρεύτηκαν, έπειτα από σχέση που μετρά 21 χρόνια. Ήδη έχουν αποκτήσει έναν γιο και- όπως ο Αλουά Καρνιέ και ο Πέτερ Λου- ήδη είχαν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, σύμφωνα με τη Lifo.

«Με πολύ μεγάλη χαρά σας ανακοινώνω ότι είστε επίσημα παντρεμένες», τους είπε η δήμαρχος Μαρί Μπαρμπέ-Σαπουί, που ήθελε να τελέσει η ίδια αυτό τον πρώτο ιστορικό γάμο.

«Είναι πολύ συγκινητικό. Είναι μια πολύ δυνατή στιγμή η οποία στέλνει ένα επίσης ισχυρό μήνυμα στην κοινωνία: αυτό του να είσαι ελεύθερος να αγαπάς και να αγαπιέσαι», δήλωσε η δήμαρχος. «Ο συμβολισμός είναι ιδιαίτερα έντονος, όπως και η συγκίνηση, φυσικά», συμπλήρωσε και τόνισε πως ήταν πλέον καιρός να γίνει απόλυτα ισότιμος ο γάμος στην Ελβετία.

Στο δημοψήφισμα το «ναι» είχε συγκεντρώσει το 64,1%. Αν και τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούσαν να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης στην Ελβετία από το 2007, ο νέος νόμος προβλέπει ότι μπορούν να υιοθετήσουν μαζί παιδί.

Πηγή: www.rosa.gr

Σε μία καταγγελία «βόμβα» προχώρησε το Αγροτικό και Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας – ΑΚΚΕΛ με την οποία αποκαλύπτει ότι εταιρείες τροφίμων μειώνουν το βάρος των προϊόντων διατηρώντας την τιμή ίδια.

Πάντα σε εποχές κρίσης και πληθωρισμού εμφανίζοντα φαινόμενα αισχροκέρδειας. Στην κυβέρνηση το κατάλαβαν ή πετάνε χαρταετό;

«Το “shrink inflation” δεν είναι νέο φαινόμενο. εμφανίζεται  σε εποχές υψηλού πληθωρισμού, όταν οι εταιρείες πρέπει να αντιμετωπίσουν τις υψηλές τιμές των πρώτων υλών, των μεταφορών και του κόστους εργασίας μεταφέρουν το βάρος του κόστους στους καταναλωτές.

Το ρήμα “shrink” στα αγγλικά σημαίνει «συρρίκνωση» Ο ίδιος ο όρος « συρρίκνωση πληθωρισμού» περιγράφει τα εξής: Το βάρος ενός προϊόντος μειώνεται, αλλά η τιμή του παραμένει η ίδια. Οι κατασκευαστές ελπίζουν ότι οι καταναλωτές θα συνεχίσουν να αγοράζουν το προϊόν επειδή το έχουν συνηθίσει. Ωστόσο, μια μικρότερη ποσότητα ενός προϊόντος για την ίδια τιμή σημαίνει ότι το προϊόν έχει γίνει πιο ακριβό.

Με αυτόν τον όρο μπορούμε πιο εύκολα να περιγράψουμε τον κρυφό πληθωρισμό που φυσικά δεν είναι υπολογίσιμος και δεν φαίνεται σε καμία δημόσια εκτίμηση – αντί να αυξηθούν οι τιμές των αγαθών, το βάρος των προϊόντων μειώνεται ή αλλάζει η ποιότητα (οι πρώτες ύλες αντικαθίστανται από άλλες που είναι φθηνότερες). Έτσι, τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δεν δείχνουν αύξηση στην τιμή του προϊόντος, αλλά στην πραγματικότητα ο καταναλωτής πληρώνει περισσότερα για μικρότερη ποσότητα ή χειρότερη ποιότητα. Ή και τα δύο.

Το φαινόμενο της «συρρίκνωσης» είναι πολύ πιο διαδεδομένο σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι επιστήμονες το παρατηρούν εδώ και χρόνια. Το τρέχον κύμα ξεκίνησε το περασμένο φθινόπωρο όταν οι καταναλωτές άρχισαν να αναφέρουν δεκάδες προϊόντα.

Σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού, ορισμένοι κατασκευαστές χρησιμοποιούν επίσης κόλπα. Για αυτούς, αυτό είναι ένα βολικό εργαλείο γιατί γνωρίζουν ότι θα παρατηρήσουμε υψηλότερες τιμές, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν δίνουμε σημασία σε μειωμένες ποσότητες. Ορισμένες εταιρείες χρησιμοποιούν επίσης το παρακάτω κόλπο. Κάνουν τις μικρότερες νέες συσκευασίες πιο πολύχρωμες, μπορούν ακόμη και να αλλάξουν ετικέτες  πιο φωτεινές, μόνο και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή των αγοραστών. Υπάρχει μια άλλη επιλογή – η συσκευασία παραμένει η ίδια, το βάρος αλλάζει, αλλά ο τύπος του προϊόντος είναι διαφορετικός, μόνο το σχήμα μπορεί να αλλάζει»

Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της ertopen.com .

επιμέλεια Γιώργος Δρούκας

Η αρπαγή ζώων από τη φύση και ο εγκλεισμός τους είναι το άκρον άωτον του ανθρώπινου θράσους και της ασέβειας προς το ζωικό βασίλειο.

Οχι, δεν πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη η είδηση της δολοφονίας ενός χιμπατζή από τους ανθρώπους του Αττικού Πάρκου. Ούτε πρώτη φορά είναι που συμβαίνει -θυμηθείτε τα δύο τζάγκουαρ που δολοφόνησαν το πρόσφατο 2018- ούτε υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος για να περιμένουμε μια διαφορετική αντιμετώπιση.

Γιατί να περιμένουμε, άλλωστε, κάτι καλύτερο από μια φυλακή ζώων που στόχο έχει αποκλειστικά και μόνο το κέρδος; Πώς μας ήρθε πως θα έκαναν κάτι διαφορετικό οι άνθρωποι που απάγουν ζώα από το φυσικό τους περιβάλλον -ή τα αγοράζουν έτοιμα από άλλους απαγωγείς- και τα κλείνουν σε φυλακές ως εκθέματα για το φιλοθέαμον κοινό που πληρώνει για να καταναλώνει δυστυχία;

Οχι, ούτε ήταν «η κακιά στιγμή» ούτε η εκτέλεση του ζώου ήταν η τελευταία, απευκταία λύση. Δεν εξετάστηκε ποτέ καμία άλλη λύση, όπως η νάρκωση του χιμπατζή, και αυτό φαίνεται απολύτως ξεκάθαρα και στις ελλιπέστατες έως... ασυνάρτητες δικαιολογίες των υπευθύνων του Αττικού Πάρκου, που δεν φρόντισαν καν να ευθυγραμμίσουν την υπερασπιστική τους γραμμή. Ενας λέει πως το πρωτόκολλο λέει θανάτωση, άλλος λέει πως δεν υπήρχε όπλο με υπνωτικά βελάκια, άλλος λέει πως... ε, ήταν δύσκολο, μωρέ, να πετύχουν το ζώο με τα βελάκια οπότε του έριξαν κατ’ ευθείαν με την καραμπίνα. Καταλάβαμε.

Ούτε, φυσικά, θα ήταν όλα καλά αν ο χιμπατζής είχε ναρκωθεί και επιστραφεί στη φυλακή του, διότι ουδέποτε έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Η αρπαγή ζώων από τη φύση και ο εγκλεισμός τους είναι το άκρον άωτον του ανθρώπινου θράσους και της ασέβειας προς το ζωικό βασίλειο.

Δεν υπάρχει ούτε ένα ζώο που να μη δυστυχεί όταν του στερείται η ελευθερία· ούτε ο άνθρωπος ούτε ο χιμπατζής (του οποίου το DNA διαφέρει από το ανθρώπινο μόλις κατά 1%) ούτε τα δελφίνια, που στο ίδιο αισχρό «πάρκο» βασανίζονται για να κάνουν επιδείξεις για τα μάτια των επισκεπτών, ούτε τα πτηνά που δεν αντέχουν σε κλουβί, όσο μεγάλο κι αν είναι αυτό, ούτε οι μέλισσες ούτε το χρυσόψαρο στη γυάλα.

Γνωρίζω καλά πως δεν είμαι ο μόνος που συγκινήθηκε βαθιά από το σάλτο του χιμπατζή προς την ελευθερία του, από την οποία τον χώριζαν ανέκαθεν πυκνά ηλεκτροφόρα σύρματα που του μάθαιναν με τον πιο βίαιο τρόπο να κάθεται στ’ αυγά του και να αποδέχεται τη σκλαβιά του. Κι ενώ αυτά τα σύρματα τον αποθάρρυναν κάθε μέρα της έγκλειστης ζωής του, ο χιμπατζής αποφάσισε να υποστεί το ηλεκτροσόκ και να δραπετεύσει.

Εζησε περίπου είκοσι πέντε λεπτά ελεύθερος: τραυματισμένος από το ρεύμα, μπερδεμένος καθώς βρισκόταν σε άγνωστο χώρο, αλλά έξω από το καταραμένο κλουβί που τον δέσμευε τόσα χρόνια. Υστερα μια σφαίρα έσκισε τη σάρκα του και τον άφησε νεκρό. Πέθανε, όμως, ελεύθερος. Αυτά τα είκοσι πέντε λεπτά που έζησε έξω από τη φυλακή, νιώθοντας το ακαταμάχητο κάλεσμα του φυσικού του περιβάλλοντος, ήταν τα μόνα που είχαν ένα νόημα, μια αξία σε μια ζωή υποδουλωμένη.

Με τον κίνδυνο να γίνω ακόμα περισσότερο δυσάρεστος, όμως, θα υπενθυμίσω πως οι ζωολογικοί κήποι δεν είναι τα μόνα κλουβιά που θα πρέπει να σπάσουν. Οι αγελάδες, τα γουρούνια, οι κότες και όλα τα άλλα ζώα που στοιβάζονται κατά χιλιάδες μέσα σε φρικτά εκτροφεία περιμένοντας τη σφαγή τους, έχουν ακριβώς την ίδια δίψα για ελευθερία που είχε και ο χιμπατζής του Αττικού.

Ποιοι είμαστε εμείς που αποφασίζουμε πως η δική μας ζωή είναι πιο πάνω από αυτήν του χιμπατζή και αυτή του χιμπατζή πιο πάνω από τις ζωές εκείνων που σφάζονται για να φτάσουν στο πιάτο μας;

Λευτεριά, λευτεριά, σε όσα είναι σε κλουβιά - ανθρώπινα και μη.

https://www.efsyn.gr

To Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας επικρίνει την πρόσφατη απόφαση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας της Ελλάδας να αγνοήσει δικαστική απόφαση και να συνεχίσει να εμποδίζει τη δημοσίευση πληροφοριών σχετικά με την πολιτικά υποκινούμενη κατανομή της κρατικής διαφημιστικής χρηματοδότησης στα μέσα ενημέρωσης

Σοβαρές ανησυχίες για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα εκφράζει για ακόμα μία φορά το Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας (International Press Institute, IPI) σχολιάζοντας αυτή τη φορά την υπόθεση της λεγόμενης «λίστας Πέτσα» που μοίρασε εκατομμύρια σε ΜΜΕ της χώρας στο πρώτο κύμα της πανδημίας, το 2020.

«Η συνεχιζόμενη απόκρυψη εγγράφων έχει σοβαρές επιπτώσεις στην πρόσβαση στην πληροφόρηση και στην ελευθερία των Mέσων ενημέρωσης» τονίζει το Ινστιτούτο και καλεί την Εθνική Αρχή Διαφάνειας της χώρας μας να συμμορφωθεί με την απόφαση του δικαστηρίου για την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» και να δώσει στη δημοσιότητα τα έγγραφα, τα όπως «πιστεύεται ευρέως ότι θα καταδείξουν την πολιτική επιρροή στην εκστρατεία» ενημέρωσης.

Παρά τη δικαστική απόφαση για τη δημοσιοποίηση των εγγράφων που αφορούν τη «λίστα Πέτσα», η ΕΑΔ αρνείται τα σχετικά στοιχεία με τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι «δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εύλογο ενδιαφέρον το γενικό ενδιαφέρον κάθε πολίτη για την εύρυθμη άσκηση των γενικών καθηκόντων των υπηρεσιών και την τήρηση των νόμων» και ότι το Vouliwatch δεν είχε «νόμιμο συμφέρον» να ζητάει τις πληροφορίες.

Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών είχε κάνει δεκτή τον Ιανουάριο του 2022 την αίτηση του ανεξάρτητου οργανισμού υποχρεώνοντας την κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα και εκείνα τα στοιχεία που έμειναν απόρρητα ακόμα και για την εξεταστική επιτροπή του Κοινοβουλίου.

Μία... εύγλωττη σύνοψη για την αδιαφανή «πέτσινη» χρηματοδότηση

Το IPI αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης και κρίνει ότι η πρόσφατη απόφαση της ΕΑΔ έχει σημαντικές επιπτώσεις στο δικαίωμα στην ελευθερία της ενημέρωσης στην Ελλάδα, καθώς και στο ευρύτερο τοπίο για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και την ανεξάρτητη δημοσιογραφία, το οποίο επηρεάστηκε αρνητικά από τον τρόπο που η κυβέρνηση χορήγησε τα 20 εκατομμύρια ευρώ της καμπάνιας.

«Όπως τεκμηρίωσαν τότε το IPI και οι εταίροι της στο Media Freedom Rapid Response (MFRR), η χρηματοδότηση από την εκστρατεία για τη δημόσια υγεία κατανεμήθηκε με επιλεκτικό και αδιαφανή τρόπο. Τα μέσα που επικρίνουν την κυβέρνηση έλαβαν δυσανάλογα χαμηλότερα επίπεδα διαφήμισης σε σύγκριση με τα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα, παρά το γεγονός ότι πολλά είχαν πολύ υψηλότερη κυκλοφορία και αναγνωσιμότητα».

Σε αυτό το σημείο το Ινστιτούτο επισημαίνει πως ορισμένες εφημερίδες που ασκούσαν κριτική στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αγνοήθηκαν εντελώς και ότι μεταξύ των 1.232 ΜΜΕ που περιλαμβάνονται στη λίστα Πέτσα βρέθηκαν 200 ψηφιακές οντότητες, που δεν περιλαμβάνονται καν στο Μητρώο Ηλεκτρονικών Μέσων της χώρας, μεταξύ των οποίων ανενεργών και ανύπαρκτων ιστοσελίδων ή ιστολογίων με ελάχιστους ή καθόλου αναγνώστες, όπως επίσης και μέσα που συνδέονται με πολιτικούς του κυβερνώντος κόμματος.

Όπως διαβάζουμε, το IPI και το MFRR έστειλαν τότε επιστολή στον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Στέλιο Πέτσα, τον πρώην υφυπουργό και κυβερνητικό εκπρόσωπο που ήταν υπεύθυνος για την διαφημιστική εκστρατεία, εκφράζοντας ανησυχίες για την «πολιτικοποιημένη» διανομή χρημάτων των Ελλήνων φορολογουμένων σε ευνοούμενα μέσα ενημέρωσης, αλλά πήραν καμία απάντηση.

Συνεχιζόμενες οι προσπάθειες να κρατηθούν μυστικά τα στοιχεία

Στην ανακοίνωση υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση είχε δημοσιεύσει τον πλήρη κατάλογο των μέσων και τα ποσά που έλαβαν, ύστερα από αυξανόμενες πιέσεις. Ωστόσο, η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας αρνήθηκε επανειλημμένα να δημοσιεύσει έγγραφα σχετικά με τα λεπτομερή κριτήρια για τον τρόπο εκταμίευσης των χρημάτων.

«Η άρνηση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας να συμμορφωθεί με την δικαστική απόφαση είναι βαθιά ανησυχητική και έχει σημαντικές επιπτώσεις για την πρόσβαση στην ενημέρωση και την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην Ελλάδα», σχολίασε ο αναπληρωτής διευθυντής του IPI, Σκοτ Γκρίφεν. «Το κοινό έχει δικαίωμα να γνωρίζει πώς δαπανήθηκαν τα χρήματα των φορολογουμένων και υπάρχει σαφές δημόσιο συμφέρον» λέει και προσθέτει χαρακτηριστικά το εξής:

«Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες να κρατηθούν μυστικές αυτές οι λεπτομέρειες αυξάνουν τις ανησυχίες των διεθνών οργανώσεων για την ελευθερία του Τύπου για το προβληματικό σύστημα της Ελλάδας σχετικά με τη χρηματοδότηση των μέσων ενημέρωσης και τις προφανείς προσπάθειες να χρησιμοποιήσει την κρατική χρηματοδότηση για να διαστρεβλώσει το τοπίο των μέσων ενημέρωσης διοχετεύοντας δυσανάλογα χρήματα σε μέσα που υποστηρίζουν την κυβέρνηση».

Το IPI προτρέπει, λοιπόν, την ΕΑΔ, «να σταματήσει την παρεμπόδιση της διαδικασίας, να αναγνωρίσει το συντριπτικό δημόσιο συμφέρον για τη δημοσιοποίηση αυτών των εγγράφων και να υποχρεώσει τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας να παρέχει αυτές τις πληροφορίες στο κοινό».

«Είναι ζωτικής σημασίας όλες οι μορφές διαφήμισης να διανέμονται μέσω μιας διαφανούς και προσβάσιμης διαδικασίας που βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια και όχι σε προφανείς πολιτικές πεποιθήσεις. Εάν η ελληνική κυβέρνηση είναι σοβαρή αναφορικά με το να βελτιωθεί το τοποίο για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, η επίλυση αυτής της υπόθεσης με την παροχή διαφάνειας και λογοδοσίας επιτέλους, είναι ένα καλό σημείο για να ξεκινήσει» αναφέρει ο Γκρίφεν.

Μια εκπομπή στην ERTopen

Το Σάββατο 2 Ιουλίου 2022 στις 10.οο με 11.οο π.μ

στην εκπομπή ¨Con Anima Con Brio¨

που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Διαμαντόπουλος

Ηχογράφηση: Νίκος Δεληστάθης

Στην σημερινή εκπομπή θα ακουστούν:

Θα αρχίσουμε την One Voice Children's Choir στο Memories των ¨Maroon 5¨

Η Πολυξένη Καράκογλου, μετά από πολλές ώρες μελέτης ενός από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της ροκ μουσικής, μας παρουσιάζει τη δική της εκδοχή του τραγουδιού των μοναδικών Queen, Bohemian Rhapsody! στο πιάνο ο Αιμιλιανός Σταυρινός

Το φωνητικό σύνολο Covertura ιδρύθηκε τον Οκτώβρη του 2018 στην Κέρκυρα από την καλλιτεχνική διευθύντρια και μαέστρο Δώρα Κολίτση.

Η δημιουργία ενός τέτοιου μικτού φωνητικού συνόλου είχε ως σκοπό την προσέγγιση ενός ρεπερτορίου που δεν συνηθίζεται να ακούγεται στον χορωδιακό κύκλο της Κέρκυρας, αντλώντας το από την παράδοση, την έντεχνη, ποπ, ροκ ελληνική και ξένη μουσική, καθώς και από μιούζικαλ.

Ως νέο φωνητικό σύνολο έλαβε μέρος για πρώτη φορά στο 9o Φεστιβάλ Χορωδιών της Κέρκυρας, όπου έλαβε πολύ θετικές κριτικές και έκτοτε συμμετέχει ενεργά στα πολιτιστικά δρώμενα του νησιού. Μελλοντικοί στόχοι είναι να παρουσιαστούν θεματικές εκδηλώσεις και συναυλίες, ολοκληρωμένα μουσικοθεατρικά έργα, η συμμετοχή σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και συνεργασίες με αξιόλογους καλλιτέχνες.

Το ρεπερτόριο είναι:

Εκδρομή (Δ. Γαλάνη- Ε. Δράκος)

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης

Μουσική: Ευστάθιος Δράκος

Χορωδική επεξεργασία: Δώρα Κολίτση

Οriamu Pisulina / Mamma la rondinella/ Aνάθεμα τον αίτιο : Παραδοσιακό Κάτω Ιταλίας/ Παραδοασιακό Ιταλίας / Παραδοσιακό της Λέσβου αντίστοιχα

Είναι μια διασκευή/μίξη των τριών παραδοσιακών τραγουδιών.

Ενορχήστρωση Οriamu Pisulina/

Ανάθεμα τον αίτιο: Δώρα Κολίτση

Ενορχήστρωση Μamma la rondinella: Ludovico Einaudi

Χορωδιακή επεξεργασία/Εναρμόνιση: Δώρα Κολίτση

Τριανταφυλλάκι : Παραδοσιακό της Σίφνου

Είναι και αυτό μια διασκευή του πρωτότυπου παραδοσιακού, χορευτικού τραγουδιού της Σίφνου.

Ενορχήστρωση: Φάνης Ζαχόπουλος

Χορωδιακή επεξεργασία/Εναρμόνιση φωνών: Δώρα Κολίτση

Όταν το όπλο έκανε μπαμ- "We both reached for the gun"

Είναι ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του μιούζικαλ Chicago, με απόδοση στην ελληνική γλώσσα.

Πρωτότυπη Μουσική/Ενορχήστρωση: John Kander

Στίχοι στην ελληνική: Δώρα Κολίτση & Αλεξάνδρα Μαυρίκη

Θα σπάσω κούπες : παραδοσιακό Μικράς Ασίας

Είναι μία διασκευή της Μαρίνας Σάττι.

Μαέστρος η Δώρα Κολίτση

Από την ταινία

Altrimenti ci arrabbiamoΤαινία του 1974

Κωμωδία δράσης με τους Bud Spencer & Terence Hill

H Πρόβα της Χορωδίας και η σύνθεση με κωμικά στοιχεία στην πρόβα τίτλος Lalalalalala 

Συνθέτες :Guido e Maurizio de Angelis

Φωνητικοί ηθοποιοί: Wolfgang Hess (Bud) και Thomas Danneberg (Terence)

Τρία τραγούδια από την Δημοτική Χορωδία Τρικάλλων υπό την Διεύθυνση της Ελένης Ζιάκα, σε εναρμονίσεις μου

α) Ήταν πέντε ήταν έξι του Σταύρου Κουγιουμτζή

β)Μες του Αιγαίου

γ)Στράτα τη στράτα του Νίκου Γκάτσου και Μίκη θεοδωράκη

Θα τελειώσουμε με τρία Κροατικά-Βοσνιακά παραδοσιακά

KUD BRANIMIR (BOSNJACI) - Kisa pada dika u livada,

Tamburaški sastav RUBATO

Και από την

- Folk from Bosniaks, Tunja Γυναικείο φωνητικό σύνολο "Nene" Bosniaks: maestro Mihael Ferić Tamburitza Συνοδεία: Damir Butkoviun, Krunoslav Dra Petić Petćć

Οι υγειονομικοί υπάλληλοι που τάσσονται κατά της υποχρεωτικότητας των ιατρικών πράξεων και που αντιστέκονται σθεναρά στη νέα λογική που επιβάλλει την ιατρική δια της βίας στον άνθρωπο, καταδικάζουν τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών για την απαράδεκτη στάση του όλους αυτούς τους μήνες κατά τους οποίους τα μέλη του διοικητικού του συμβουλίου δεν επέδειξαν τη στοιχειώδη συναδελφική ευαισθησία να διατυπώσουν έστω και μία απλή δήλωση συμπαράστασης για τους συναδέλφους υγειονομικούς που τελούν δέκα μήνες τώρα σε αναστολή.

Αντιθέτως η ευαισθησία του ΙΣΑ ξεχείλισε για τον αναξιοπαθούντα υπουργό υγείας του οποίου διαταράχθηκε η οικογενειακή γαλήνη.

Αυτά στα οποία αναφέρεται ο ΙΣΑ γενικά κι αόριστα ως “διεκδικήσεις κοινωνικών ομάδων”, και ως “αντιδημοκρατικές πράξεις”, σαν να μην γνωρίζει τίποτα για την υπόθεση, είναι η υπεράσπιση της ιατρικής αυτονομίας, η οποία καταστρατηγήθηκε τους τελευταίους μήνες με τη στρατολόγηση των επιστημόνων υγείας σε μια εμβολιαστική φρενίτιδα που δεν αξίωσε εξαίρεσης ούτε τα κατοικίδια και η οποία αυτονομία ποδοπατείται ολοκληρωτικά με την εισαγωγή του νέου νόμου για το ΕΣΥ.

Με το νόμο αυτό ο επιστήμονας υγείας χάνει αμετάκλητα το δικαίωμά του στην επιστημονική άποψη και επιλογή και γίνεται δέσμιος και όργανο εφαρμογής άκαμπτων ιατρικών πρωτοκόλλων τα οποία δεν θα έχει κανένα περιθώριο να παρακάμψει, έστω και αν αποδειχθούν επιζήμια για τον ασθενή.

Η τυφλή υπακοή που επέβαλε το ιατροφασιστικό κατεστημένο με τον εμβολιασμό για το νέο κορωνοϊό ήταν μόνο η εισαγωγή σε αυτό που θα ακολουθήσει:

Ο επιστήμονας υγείας θα υποτάσσεται πλήρως στις επιταγές της φαρμακοβιομηχανίας, της ιδιωτικής υγείας και των πολιτικών σκοπιμοτήτων και διαπλοκών.

Άραγε τα μέλη του ΔΣ του ΙΣΑ δεν έχουν διαβάσει το νέο νόμο;

Η πλήρης ιδιωτικοποίηση της υγείας που περαιτέρω προβλέπεται μέσα σε αυτό το νόμο, δεν τους προβληματίζει καθόλου;

Θεωρούν ότι η απώλεια του αυτονόητου δικαιώματος σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που θα μετατραπεί σε προνόμιο ορισμένων, δεν θα διαταράξει την γαλήνη και την ηρεμία χιλιάδων οικογενειών;

Ο ΙΣΑ δεν μπορεί να προφασίζεται άγνοια.

Οι υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας έχουν ενημερώσει διεξοδικά για τα ως άνω αναφερόμενα, μέσω επιστολών όλους τους ιατρικούς συλλόγους της χώρας εδώ και μήνες.

Υπάρχει στους ιατρικούς συλλόγους κάποιο υποτυπώδες αίσθημα κοινωνικής ευθύνης ή εξαντλείται αυτό μόνο επάνω σε δακρύβρεχτες δηλώσεις συμπαράστασης προς πολύπαθους υπουργούς;

Να υπενθυμίσουμε στα μέλη του ΔΣ του ΙΣΑ Αθηνών ότι ουδείς ασχολήθηκε με τη διατάραξη και την καταστροφή της οικογενειακής εστίας χιλιάδων υγειονομικών, όταν καταδικάστηκαν οι ίδιοι, οι οικογένειές τους και τα παιδιά τους σε αργό θάνατο από ασιτία.

Η υποκρισία όμως του ΙΣΑ Αθηνών ξεπερνάει τα όρια, όταν μετά από τόσους μήνες οργανωμένων παρεμβάσεων των υγειονομικών κατά της υποχρεωτικότητας προς κάθε φορέα και προς πάσα κατεύθυνση, ώστε να διευκρινιστεί ακριβώς ποιοι είμαστε και τι διεκδικούμε, παλινδρομεί και υιοθετεί ξανά τον φθηνό όρο “αντιεμβολιαστές” κατά το πρότυπο του υπουργού που καθώς φαίνεται του έχουν τελειώσει οι πρωτότυπες ιδέες.

Αγαπητά μέλη του ΔΣ του ιατρικού συλλόγου Αθηνών

Σας βαραίνει τεράστια συνευθύνη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας λόγω του θεσμικού σας ρόλου.

Το ακαταδίωκτο, όσο κι αν επεκταθεί, δεν θα σας προστατεύει για πάντα.

Εσείς μπορεί να προφασίζεστε ότι δεν γνωρίζετε ποιοι είμαστε ή να μας μπερδεύετε με κάποιους άλλους, εμείς όμως σε κάθε περίπτωση ΔΕΝ θα σας ξεχάσουμε. 

Μετά τιμής

Οι έκπτωτοι συνάδελφοί σας...

Υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας

                         ...και λοιπό προσωπικό.

--

Υγειονομικοί κατά  της Υποχρεωτικότητας

Δίκτυο 30 Νοσοκομείων/ Δομών Υγείας Αττικής και ΕΚΑΒ Αθηνών

Οι σημερινοί σκύλοι προέρχονται από τουλάχιστον δύο διαφορετικούς πληθυσμούς αρχαίων λύκων, έναν από την ανατολική Ευρασία και έναν από τη Μέση Ανατολή και τη νοτιοδυτική Ευρασία (από όπου προέρχονται και οι σκύλοι της νότιας Ευρώπης), σύμφωνα με μια νέα διεθνή έρευνα γενετιστών και αρχαιολόγων.

Η μελέτη αποτελεί ένα ακόμη βήμα για τη λύση του μυστηρίου αναφορικά με το πού έγινε η εξημέρωση των «καλύτερων φίλων» του ανθρώπου, ενός από τα μεγαλύτερα ακόμη ερωτήματα της ανθρώπινης προϊστορίας.

Ο γκρίζος λύκος

Οι σκύλοι προέρχονται από τον γκρίζο λύκο (Canis lupus) και η εξημέρωσή τους εκτιμάται ότι συνέβη στη διάρκεια της Εποχής των Πάγων πριν 15.000 έως 30.000 χρόνια. Ο γκρίζος λύκος πιστεύεται ότι υπήρξε το πρώτο άγριο είδος από το οποίο προέκυψε ένα εξημερωμένο είδος. Παραμένει όμως ακόμη άγνωστο το πού ακριβώς αυτό συνέβη και αν επρόκειτο για μια μοναδική τοποθεσία ή πολλές όπου έλαβε χώρα η εξημέρωση. Τα περισσότερα άλλα ζώα εξημερώθηκαν μετά την εμφάνιση της γεωργίας, αλλά οι σκύλοι εξημερώθηκαν όταν ακόμη οι άνθρωποι ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες.

Η νέα μελέτη, με επικεφαλής τον δρ Πόντους Σκόγκλουντ του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ του Λονδίνου, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature», ανέλυσε τα γονιδιώματα 72 αρχαίων λύκων, που έζησαν σε μια περίοδο 100.000 ετών στην Ευρώπη, στη Σιβηρία και στη Βόρεια Αμερική, κατά την Ύστερη Πλειστόκαινο περίοδο πριν περίπου 129.000 έως 11.700 χρόνια. Αρχαιολόγοι από 16 χώρες συνέβαλαν στη μελέτη, καθώς επίσης εννέα εργαστήρια ανάλυσης αρχαίου DNA.

Πού έγινε η εξημέρωση

Η συγκριτική ανάλυση των γονιδιωμάτων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο οι αρχαίοι σκύλοι όσο και οι σύγχρονοι είναι γενετικά πιο όμοιοι με τους αρχαίους λύκους της Ασίας από ό,τι της Ευρώπης, μια ένδειξη ότι η εξημέρωση αρχικά συνέβη κάπου στην Ανατολή.

Παράλληλα όμως, βρέθηκαν ενδείξεις ότι δύο ξεχωριστοί πληθυσμοί αρχαίων λύκων συνεισέφεραν DNA στους σκύλους. Οι πρώιμοι σκύλοι από τη βορειοανατολική Ευρώπη, τη Σιβηρία και την Αμερική φαίνεται να έχουν σε ποσοστό έως σχεδόν 100% μια μοναδική καταγωγή από την Ανατολή, αλλά οι πρώιμοι σκύλοι από τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και τη νότια Ευρώπη φαίνεται να κατάγονται σε ποσοστό περίπου 50% από μια άλλη ομάδα μεσανατολικών λύκων.

Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι οι σκύλοι εξημερώθηκαν παραπάνω από μία φορά, με διαφορετικούς πληθυσμούς τους στη συνέχεια να αναμιγνύονται. Εναλλακτικά, είναι πιθανό ότι υπήρξε μια εξημέρωση, αλλά η κατοπινή διπλή καταγωγή των σκύλων οφείλεται στο ότι ένας πρώιμος πληθυσμός τους αναμίχθηκε κατόπιν με άγριους λύκους της δυτικής Ευρασίας. Όλοι σχεδόν οι σύγχρονοι σκύλοι φαίνεται να έχουν σήμερα μια διπλή καταγωγή, με τους αρχαιότερους να έχουν βρεθεί στο Ισραήλ και να χρονολογούνται προ 7.000 ετών περίπου.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Πέθανε ξαφνικά ο πολιτικός επιστήμονας και εκλογικός αναλυτής Ηλίας Νικολακόπουλος σε ηλικία 75 ετών. Ο Ηλίας Νικολακόπουλος πέθανε ενώ κολυμπούσε σε παραλία της Σύρου. Σύμφωνα με πληροφορίες υπέστη ανακοπή καρδιάς.

Ποιος ήταν ο Ηλίας Νικολακόπουλος

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Λωζάννη. Συγκεκριμένα, πραγματοποίησε προπτυχιακές σπουδές στα μαθηματικά στην Αθήνα και την Λωζάννη (1965-1969) και στη συνέχεια μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Diplome d’ Etudes Approfondies - Θεωρία Πιθανοτήτων - Univ. Paris 6).

Από 1975 έως το 1996 εργάστηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, με ειδικότερο αντικείμενο την εκλογική κοινωνιολογία και τις εμπειρικές έρευνες πολιτικής κουλτούρας (αρχικά ως επιστημονικός συνεργάτης και από το 1988 ως Κύριος Ερευνητής).

Το 1984 υποστήριξε στο Α.Π.Θ. (Τμήμα Νομικής) τη διδακτορική του διατριβή με θέμα Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Από το 1986 έως το 2014 δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (αρχικά ως Λέκτορας και από το 2003 ως Καθηγητής) και διετέλεσε επί 8 χρόνια υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία».

Επί σειρά ετών συνεργαζόταν με τον τηλεοπτικό σταθμό Μega για την παρουσίαση των εκλογικών διαδικασιών. Αρθρογραφούσε τακτικά σε εφημερίδες ("Τα Νέα" κ.λπ.) και διατηρούσε την εκπομπή ιστορικού περιεχομένου "Στο Κόκκινο".

Μέχρι σήμερα ήταν πρόεδρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).

Open Sharing

Σάββατο 2 και Κυριακή 3 Ιουλίου
19.00-22.00

X-Bowling Art Center

13 νέοι/ες χορογράφοι εμπνέονται από την πόλη της Ελευσίνας
και παρουσιάζουν τα εν εξελίξει έργα τους σε μια  ξεχωριστή δράση με ελεύθερη είσοδο.
Κρατήσεις θέσεων εδώ

Μια ξεχωριστή εκδήλωση στο πλαίσιο της δράσης ΜΥΣΤΗΡΙΟ 59_Ακαδημία Χορογραφίας  U(R)TOPIAS θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 2 και την Κυριακή 3 Ιουλίου στο X-Bowling ArtCenter. 13 νέοι/ες χορογράφοι παρουσιάζουν τα εν εξελίξει καλλιτεχνικά τους έργα, που αντλούν έμπνευση από την ιστορία, την κληρονομιά και τη μνήμη της πόλης της Ελευσίνας, το βιομηχανικό της παρελθόν, τον αρχιτεκτονικό της πλούτο, τον θαλάσσιο κόσμο της, καθώς και από θεματικές όπως η γυναίκα εργάτρια και το περιβάλλον. Μια διοργάνωση της 2023 ΕΛΕVΣΙΣ Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης σε συνεργασία με την ομάδα σύγχρονου χορού Αερίτες.

Η Ακαδημία Χορογραφίας U(R)TOPIAS υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Πατρίσιας Απέργη, έχει ως κύριο σκοπό τη δημιουργία μιας διακριτής δραστηριότητας στον τομέα του χορού, τη στήριξη νέων και ανερχόμενων χορογράφων και την καλλιέργεια ενός νέου κοινού για τον χορό, θέτοντας στο επίκεντρο την πόλη της Ελευσίνας. Από τον Δεκέμβριο 2021 μέχρι σήμερα, οι νέοι χορογράφοι που έχουν συμμετάσχει στο πρόγραμμα είναι οι: Ελευθερία Αγαπάκη, Ελένη Βασιλονικολού, Μαρία Γαρέφη, Χριστάνα Κοσιάρη, Μάρθα Κώτσια, Στέλλα Μαστοροστέριου, Γιώργος Παπαδόπουλος, Ήβη Ρήγα, Ελιάν Ρουμιέ, Εμμανουέλα Σακελλάρη, Κατερίνα Φώτη, Διαμάντω Χατζηζαχαρία, Lea Simonsmeier. Γνώρισαν την πόλη της Ελευσίνας και παρακολούθησαν σειρά δημιουργικών εργαστηρίων µε καταξιωμένους χορογράφους και επαγγελματίες των τεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό: Πατρίσια Απέργη, Νάντια Αργυροπούλου, Τάσος Βρεττός, Ευαγγελία Θεριανού, Δημήτρης Καμαρωτός, Αγγελική Λαμπίρη, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Σοφία Μαυραγάνη, Χρυσάνθη Μπαδέκα, Κωνσταντίνος Σακκάς, Φρόσω Τρούσα, Στεργιανή Τσιντζιλώνη, Αναστασία Τσοπελάκη, Χρήστος Χριστόπουλος, Willi Dorner, Lisi Estaras, Roberto Fratini Serafide, Victor Leclere, Carmen Mehnert, Mathilde Monnier.

Ημέρες: 2/7 & 3/7

Χώρος:  X-Bowling Art Center (Χαριλάου 12, Ελευσίνα)

Διάρκεια: 19:00-22.00

Ελεύθερη είσοδος με κρατήσεις θέσεων εδώ
 

Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα του Open Sharing εδώ

Πρόσβαση στην Ελευσίνα
# 21χλμ

Με αυτοκίνητο ή μηχανή μέσω της Αττικής Οδού ή από τη Λεωφόρο Αθηνών, σε μόλις 25 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας
Με λεωφορείο (γραμμές 845 και 871 από Πειραιά, 876 από τον σταθμό “Αγ. Μαρίνα” του μετρό και 878 από Αχαρνές)
Με προαστιακό (στάση “Μαγούλα” και στη συνέχεια, με το λεωφορείο 863)
Με ΚΤΕΛ (γραμμή Μέγαρα - Νέα Πέραμος - Ελευσίνα, με αφετηρία την πλατεία Ασωμάτων στο Θησείο)

Παρασκευή 29 και Σάββατο 30 Ιουλίου 

«Το Μαύρο Ταξίδι» είναι η αληθινή μαρτυρία ενός νεαρού Έλληνα που στρατολογήθηκε για να συμμετάσχει στην Μικρασιατική Εκστρατεία. Η bijoux de kant μιλά για τις ζωτικές ανάγκες, την πείνα, τη δίψα, αλλά και για τη σκληρότητα που φυτεύει ο πόλεμος στις ψυχές όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Μιλά για τον διωγμό, την προσφυγιά και τη νέα πολιτιστική ταυτότητα του ελλαδικού χώρου.

Σε ένα πεδίο μνήμης, σε ένα τοπίο θραυσμάτων, ένας άγνωστος στρατιώτης του Μηχανικού Τάγματος περιγράφει γλαφυρά την πληγή του ξεριζωμού και ξαναγράφει την ιστορία. Συντροφιά του ένας Άγγελος, ο νεαρός εαυτός του, αλλά και οι ανατολίτικοι ήχοι της Μικρασίας από μια κόρη των Αθηνών που τραγουδά στους σμυρναίικους ρυθμούς μιας πολιτισμικά νέας Ελλάδας.

Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2022, του θεσμού "Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός" του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. 

Αναλυτικές πληροφορίες και προκρατήσεις θέσεων στο digitalculture.gov.gr   

Συντελεστές

Κείμενο: άγνωστος / αληθινή μαρτυρία

Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

Επεξεργασία κειμένου: Ασημένια Ευθυμίου

Σκηνικά: bijoux de kant

Κοστούμια: Μάριος Ράμμος

Ζωγραφική: Μαρία Καράμπελα

Φωτογραφίες: Ανδρέας Κανελλόπουλος

Γραφιστικό υλικό: Αθηνά Καμπούρη

Συντονισμός παραγωγής: Γιώργος Παπαδάκης

Παίζουν:

Θανάσης Δόβρης, Βασίλης Μηλιώνης και η μουσικός Θεοδώρα Αθανασίου

Ημερομηνίες: Παρασκευή 29 Ιουλίου & Σάββατο 30 Ιουλίου

Ώρα Έναρξης: 19:30

Είσοδος Ελεύθερη

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Η παράσταση συμπεριλαμβάνεται στο Φεστιβάλ Αρχαίου Θεάτρου Αίγειρας που διοργανώνει η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Αιγιάλειας.

Θερμές ευχαριστίες στον δημοσιογράφο Χρήστο Παρίδη για την «ανασκαφή» του κειμένου.

Θερμές ευχαριστίες στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας.

Συμπληρωματικές πληροφορίες για την παράσταση

Μια επέτειος είναι πάντα ευκαιρία για να επιστρέψουμε και να ξαναδιαβάσουμε ιστορικές στιγμές που διαμόρφωσαν την ταυτότητά μας. Είναι μια ευκαιρία να αναστοχαστούμε πάνω στις κραταιές αφηγήσεις, να τις αμφισβητήσουμε ώστε να καταλήξουμε σε νέα αφηγήματα. Η Μικρασιατική Καταστροφή αποτελεί στο συλλογικό μας ασυνείδητο μια μεγάλη πληγή αλλά ταυτόχρονα και μια αρχή για το ελληνικό κράτος. Η κατακλυσμιαία μετακίνηση και ο πόλεμος έφτιαξαν μια νέα τοπογεωγραφία. Στην Αθήνα φτιάχνεται μια Νέα Σμύρνη, μια Νέα Ιωνία, ένας ολότελα Νέος Κόσμος. Δημιουργούνται γειτονιές που γεμίζουν από ξεριζωμένους. Ο ξεριζωμός και οι μετακινήσεις αυτές συνέθεσαν  την ιστορία, δημιουργώντας μια νέα ανθρωπογεωγραφία. 

Το Μαύρο Ταξίδι, είναι η αφήγηση ενός νέου που έφυγε από το χωριό όπου γεννήθηκε για να συμμετάσχει στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Είναι η εξιστόρηση του πολέμου μέσα από τη ματιά ενός ανθρώπου, που δε γνώριζε προς τα πού και γιατί πηγαίνει στη Μικρασία. Είναι η εσωτερική διαδρομή του ανθρώπου που μοιάζει έρμαιο των αποφάσεων και των συμφερόντων άλλων. Ο Στρατιώτης μιλά με απλότητα αλλά και κριτική σκέψη, υπό το αίσθημα της πείνας και της προσπάθειας επιβίωσης, για  τις στρατιωτικές πρακτικές του ελληνισμού κατά την μικρασιατική εκστρατεία. Άθελα του, καταλήγει σε συμπεράσματα για τα οποία οι ιστορικοί θα μιλήσουν χρόνια αργότερα.

Ο ανώνυμος Στρατιώτης ταξιδεύει στη Μικρασία για να πολεμήσει ενώ ταυτόχρονα ταξιδεύει και μέσα του ώστε να μπορέσει να καταλάβει, να νιώσει και να εξηγήσει όλα όσα στην πραγματικότητα συμβαίνουν ερήμην του. Ο μικρός στρατιωτάκος του Μηχανικού Τάγματος διαμορφώνει ένα λεξιλόγιο του πόνου, γίνεται ένας μικρός Παπαδιαμάντης κατά την προσπάθεια του να αποδώσει με επισημότητα την απορία του απέναντι στον πόλεμο και την απώλεια.

Η bijoux de kant προσεγγίζει το υλικό της αληθινής μαρτυρίας με τεχνική που σχοινοβατεί ανάμεσα στο θέατρο ντοκουμέντο και τη μυθοπλασία. Σε ένα πεδίο μνήμης, σε ένα τοπίο θραυσμάτων, ο άγνωστος στρατιώτης του Μηχανικού Τάγματος περιγράφει γλαφυρά την πληγή του ξεριζωμού. Συντροφιά του ένας Άγγελος, ο νεαρός εαυτός του αλλά και οι ανατολίτικοι ήχοι της Μικρασίας από μια κόρη των Αθηνών που τραγουδά στους σμυρναίικους ρυθμούς μιας πολιτισμικά νέας Ελλάδας.